Oef!

13.4 Graden Celcius lees ik af in ons keukenraam. Op het midden van de dag maar liefst, gewoon rond lunchtijd. Eind Augustus. Gisteren deden we het nog: we namen een glas witte wijn op het terras in Nice. Wat vonden we het rond dezelfde tijd fijn dat we juist het restaurant met de meeste schaduw uitgezocht hadden. Een maand geleden keken we elkaar aan en telden we af naar het moment dat we onafhankelijk van elkaar zouden laten weten waar we het liefst een week zouden zijn. Met volle overtuiging schreeuwde ik: "Corsica" in de hoop dat ik zou overstemmen en dat dus maar even duidelijk was. Maar ik keek mijn wederhelft aan op het moment dat hij de 'a' van Corsica af rondde. Twee happy faces. Het leek ons ook wel wat om de trip van code rood gebied naar code geel te gaan wagen. Per slot van rekening druppelden er steeds meer instagram foto's  van code geelgebieden binnen. Ik dacht aan mijn eigen geschreven romantische verhaal van dokter Jorge in de bergen van Corte. In ieder geval deden we beide een Google sessie om de leukste reiservaring te krijgen voor de week in Corsica. 'Ja, uIt stappen in Nice en overstappen op de gele Corsica Ferries boot, waar je dan een Pietra biertje kunt drinken op het Lidodek van de Genova Mega Express'. Zoon mee, auto thuis laten, 2 kleine koffertjes met jurk en korte broeken mee en genieten maar. Omkleden in de ferry wc met een naar binnendraaiend ongemakkelijk deurtje. En daar gingen we dan eindelijk; zo lang mogelijk in de reisbeleving en de Corsica bubbel willen zijn. Dat moment dat ik Corsica zag opdoemen met de Cap Corse is zo onbeschrijflijk mooi, in combinatie met de warme wind nog mooier. De dag dat ik de Maquis weer rook (lage struiken): fijn! Opeens zaten we op het plein waar we vroeger naar de Petanque spelers keken. We genoten van het fijne zomergevoel, met temperaturen boven de 30 Graden. We vonden een fantastisch strand met azuurblauwe zee. De trein van 07.00 naar Corte namen we nooit, te vroeg.