Bij het kinderverhaal 'De Bokkenwagen' was het bijna magisch om mijn zusje Lilian weer eens te omarmen. In Dé Herinnering rijd ik samen met mijn vader door de polder van Millingen naar Nijmegen, heel vroeg in de morgen. En ga ik 's middags ook nog op pad, net over de grens. Over bijzonder gesproken; fijn om weer eens met hem te kunnen kletsen en lachen. Ja, dat is gaaf. Maar evenzo bijzonder is het om te vertellen over hoe een herinnering meer dan 40 jaar is weggeweest en er als een 'flits met donderstraal' er opeens weer is. En dat dat ook nog vereeuwigd is!
Lees het korte verhaal, dat zich afspeelt in De Duffelt en je snapt wat ik bedoel.
Ik ben ongelooflijk trots dat ik mijn bijdrage mag leveren in de jubileumeditie van het Tijdschrift van de Heemkundekring De Duffelt.
Deze foto hieronder representeert de tijd waarin ik mee ging met mijn vader. Kijk die sokken! Dat blousje! Die schooltas! Die boerenzakdoeken! Corry Konings zou er een lied van kunnen zingen.