Smeren maar....

Een “lelijke langslaper” ben ik vandaag; in de Linda heb ik gelezen dat je in het weekend je natuurlijke slaapritme het best kunt bepalen. En daar dan de gehele week je ritme op af moet stemmen. Yeah right, I don’t think so en mijn naasten zullen daar zeker ook wel iets van vinden. Maar dat neemt niet weg dat ik uitgerust naar de badkamer loop en zonnecrème met SPF 40 op mijn hoofd smeer. Vandaag wordt het oor van de duivel gekust. Zondag is rustdag, toch? Geloof me als ik zeg dat ik vroeger naar de apotheek ging en een flesje jodiumtinctuur met olijfolie en citroensap liet samenstellen bij Joop. Zonder beschermingsfactor, nu onvoorstelbaar. Bij de iets excentrieke apotheker, die precies wist wat de jeugd uitspookte in het dorp maar wel degelijk het mondje dicht hield naar de ouders. Het liefst nam ik mijn vriendje mee, dan konden we elkaar oerend lang insmeren, daar op het Millingse zandstrand langs de Rijn. En maar bakken en rollen in Heel Holland bakt. En natuurlijk ‘s avonds zo rood als twee duivels zijn. En weer lekker lang insmeren met wat verkoelende lotion. Ja Jopie de Köster hield zijn mond. Over 2 uur weer insmeren staat er op de tube. Ik ga toch weer even lekker een uiltje knappen. Wat een ritme! Ik zou er aan kunnen wennnen.